“ကလင် ကလင်” ခေါင်းလောင်းသံကြောင့် သော်သော်စမ်း တစ်ယောက် ကောင်းခန်းရောက်မှ မီးပြတ်သွားရသည်။အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိတုန်း အောကားကြည့်ပြီး အမှန်အကန် သွားတိုက်နေတာ ခေါင်းလောင်းသံကြောင့် ဖီးငုတ်သွားရခြင်းပင်။ “အရေးထဲ ဘယ်သူလဲ မသိပါဘူး” တီဗီကိုပိတ်ပြီး အပြင်ကိုထွက်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့အစ်ကိုဝမ်းကွဲ မင်းမင်း ရောက်လာတာ ဖြစ်သည်။သော်သော်စမ်း၏ အဒေါ်ဘက်မှ စပ်ပါမှ တော်သော ဆွေမျိုးဆိုပေမယ့် ငယ်ငယ်တည်းက သူ့ကို အလိုအလိုက်ဆုံးမို့ အစ်ကိုတွေထဲမှာ မင်းမင်းကို အချစ်ဆုံးဖြစ်သည်။ “ကိုကြီးပါလား လာလေ ပေါ်မလာတာတောင် ကြာပြီ ဖုန်းလည်း မဆက်ဘူး နေမကောင်းများ ဖြစ်နေလားဆိုပြီး စိတ်ပူနေကြတာ ခုရော အလုပ်ကိစ္စနဲ့ လာတာပဲလား” “လာမလို့ပါပဲ အလုပ်တွေ ရှုပ်နေလို့ အိမ်သားတွေ အားလုံးလည်း သတိရပါတယ် အထူးသဖြင့် ငါ့ညီမလေးကိုပေါ့ အဲဒါကြောင့်လည်း အလုက်ကိစ္စ အကြောင်းပြပြီး တမင်လာတာ ” “ခုမှလာပြောနေတယ် သူများကို ဖုန်းမဆက်ပဲ ပစ်ထားပြီးတော့” “တကယ် မအားလို့ပါ စိတ်မကောက်နဲ့တော့ မုန့်တွေ အများကြီး ဝယ်လာတယ်” “မုန့်ကျွေးရုံနဲ့ မရဘူး ညီမလေး သွားချင်တဲ့ နေရာတွေကို လိုက်ပို့ပေးရမယ်” “ကောင်းပါပြီဗျာ လိုက်ပို့ပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား ” “ဟေး ဒါမှ ဒို့ကိုကြီးကွ” သော်သော်စမ်း တစ်ယောက် ပျော်သွားပြီး သူ့အစ်ကိုကို အနမ်းတစ်ပွင့်ပေးပြီး ဂုဏ်ပြုလိုက်သည်။ “ကိုကြီး ထမင်းမစားရသေးဘူး မဟုတ်လား ညီမလေး ခူးလိုက်မယ်နော်” “အေးအေး ထမင်း အရင်စားလိုက်မယ် နောက်မှ ရေချိုးတော့မယ်” “ဒါနဲ ခုဏက အိပ်နေတာလား ဘယ်သူမှလည်း မရှိကြဘူး ဘယ်သွားကြလဲ” “ညီမလေးပျင်းလို့ တီဗီကြည့်နေတာ အဖေက ကြီးကြီး နေမကောင်းလို့ ရွာပြန်သွားတယ် အမေနဲ့ ဒေါ်လေးကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ဗေဒင်ဆရာဆီ သွားကြလေရဲ့ ” “သူရရော လိုက်သွားတာလား” “မောင်လေးလား မလိုက်ပါဘူး သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဘုရားဖူး သွားကြတာ မနက်ဖြန်မှ ပြန်ရောက်မယ်” သော်သော်စမ်း ထမင်းပွဲပြင်ရန် ထွက်သွားတော့ မင်းမင်းလည်း တီဗီကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်မိသည်။ အဖြူကောင်နှင့် ကောင်မတစ်ယောက် ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးနေကြပုံက ပေါ်လာ၏။ မင်းမင်း အံ့သြသွားရသည်။ မိသော်က အရွယ်ရောက်နေပြီ ဆိုပေမယ့် ဒီလိုကားတွေ ကြည့်လိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့။ ခုတော့ သူ့ညီမကြည့်နေတာ ရိုးရိုး အချစ်ဇာတ်ကား မဟုတ်ပဲ ပွင့်လင်း အချစ်ဇာတ်ကြမ်း ဖြစ်နေသည်။ သူလည်း အသွေးနဲ့အသားနဲ့ဆိုတော့ ကြည့်ချင်ရှာမပေါ့လေလို့ ဖြေတွေးပြီး ကြည့်လက်စ ဇာတ်ကားကို ဆက်ကြည့်နေမိတယ်။ “ကိုကြီး ထမင်းစားမယ်” မိသော်ရဲ့ ခေါ်သံကြောင့် မင်းမင်း တီဗီကို ပိတ်ခဲ့ပြီး ထမင်းစားခန်းဆီ ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ ထမင်းစားခန်းရောက်မှ မိသော်ကို အသေအချာ ကြည့်မိတော့သည်။ အိမ်နေရင်းမို့ထင်ပါရဲ့ မိသော်တစ်ယောက် အတွင်းခံ မပါဘူး။ ဝတ်ထားတဲ့ တီရှပ်ပါးပါးလေးအောက်မှာ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို မြင်နေရတယ်။ မင်းမင်းလည်း စိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်လာပြီး မိသော်ကို နောက်ကနေ ပွေ့ဖက်လိုက်တယ်။ “မိသော် အရမ်းချောလာတယ်” “ကိုကြီးကလည်း မြှောက်နေပြန်ပြီ.. မချောဘူးပြောလည်း ထမင်းကျွေးပါတယ်နော်” အဲလိုပြောနေရင်းပဲ မိသော်ဆီက ခေါင်းလျှော်ရည်နံ့ သင်းသင်းလေးတွေရယ်၊ စကပ်တိုလေးအောက်က တင်းသား နုနုအိအိလေးတွေရဲ့ အထိအတွေ့တွေကြောင့် မင်းမင်းရဲ့ ငပဲက အမောက်ထောင်လာလေသည်။ မိသော်လည်း ငပဲကြီးရဲ့ မာကျောတဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့်ပဲ အဖုတ်ထဲမှာ အရည်တွေ စိုလာပြီး မခံမရပ်နိုင် ဖြစ်လာတော့၏။ မင်းမင်းက မိသော်လည်တိုင်ကို ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ မိသော် မျက်လုံးလေးတွေစင်းပြီး ဖင်လေးကို ကော့ကာ မင်းမင်းရဲ့ လီးကို ပြန်ပွတ်ပေးနေမိသည်။ မင်းမင်းလည်း မိသော်ရဲ့ တီရှပ်အင်္ကျီအောက်ကို လက်လျှိုထည့်ပြီး နို့တွေကို ပွတ်ပေးတာပေါ့။ အပျိုစင် နုနုထွတ်ထွတ်ရဲ့ နို့မို့ ကိုင်လို့အရမ်းကောင်းတယ်။ နို့သီးခေါင်းတွေက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ထောင်တက်လာတယ်။ မင်းမင်းရဲ့လီးကလည်း ဘောင်းဘီပေါက်ထွက်မတတ် မာန်တက်နေပြီမို့ ထမင်းဝိုင်းကို အုပ်ခဲ့ကာ မိသော်ကိုပွေ့ချီပြီး အိပ်ခန်းဆီ ချီတက်ခဲ့လိုက်သည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ နှစ်ယောက်လုံး ဝတ်လစ်စလစ် ဖြစ်သွားပြီး မိသော်က ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေး။ မိသော်ရဲ့ အကြည့်တွေထဲမှာ မင်းမင်းရဲ့ လီးကို ဆာလောင် တောင့်တမှုတွေ ပါနေတယ်.. အမွှေးရိတ်ထားတဲ့ စောက်ဖုတ် ဖြူဖြူဖောင်းဖောင်းလေးမှာ စောက်ရည်တွေ စိုရွဲနေတာ အများကြီးပါပဲ။ မင်းမင်းရဲ့ ပြဲလန်နေတဲ့ ဒစ်ကြီးကို မြင်တော့ မိသော်တစ်ချက် တွန့်သွားပေမယ့် အဲဒီလီးကြီး စောက်စိလေးကို ပွတ်ပေးတာ ခံရတဲ့အခါမှာတော့ ကြောက်စိတ်တွေ ပျောက်ပြီး ညည်းသံလေးတွေ ထွက်လာတော့သည်။ မိသော်က အလိုးခံချင်စိတ်တွေ မုန်ယိုနေတာသိတော့ မင်မင်းလည်း အချိန်ဆွဲမနေပဲ သူ့ရဲ့ကြီးမားလှတဲ့ လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်တော့သည်။ လီးကြီးက မဝင်ပဲ ထစ်နေသည်။သေချာသွားပြီ.. မိသော်ရဲ့ ပန်းဦးကို သူစားသုံးရတော့မည်။ မိသော်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အံကြိတ်ထားပြီး ဝင်လာမယ့် ညီလေးကို စောင့်မျှော်နေတယ်။ မင်းမင်းက ချက်ချင်းမထည့်သေးပဲ အာရုံပြောင်းသွားအောင် နို့စို့ပေးလိုက်တယ်… ခဏကြာမှ ဆတ်ခနဲ ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့ မိသော်ဆီက “အား” လို့ အော်သံတစ်ချက် ထွက်လာတယ်။ “နာလို့လား မိသော်” “ရတယ် ကိုကြီး မြန်မြန်လုပ်ပါတော့” လို့ မိသော်က ပြောပေမယ့် သူ့ခင်မျာ နာလွန်းတော့ မျက်နှာလေးက မဲ့နေတယ်။ မင်းမင်းက မိသော်ကို သနားတာကြောင့် တဝက်လောက် ဝင်နေတဲ့ လီးကို ဆက်မသွင်းသေးပဲ နှုတ်ခမ်းလေးကို ဆွဲစုပ်ပြီး လျှာနဲ့ ကလိပေးနေမိတယ်။ လက်တွေကလည်း မိသော် တကိုယ်လုံးကို ပွတ်သပ်ရင်းပေါ့..။ ပြီးမှ ဖြည်းဖြည်းချင်း အသွင်းအထုတ် လုပ်လိုက်တယ်..။ မင်းမင်းက နည်းနည်းသွင်းလိုက် မိသော်က အော်လိုက် ညည်းလိုက်နဲ့ ထည့်လိုက်တာ မိသော်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးကြီးတစ်ဆုံး ဝင်သွားတဲ့ အချိန်မှာ နှစ်ယောက်လုံး ချွေးတွေရွှဲနေကြပြီ။ လီးတဆုံး ဝင်သွားတော့ မင်းမင်းက အရှိန်နည်းနည်း မြှင့်လိုက်တယ်..။ အကြောပြိုင်းပြိင်းနဲ့ သန်မာလှတဲ့ လီးကြီးရဲ့ စောက်ဖုတ် အတွင်းသားတွေကို ပွတ်တိုက်မှုကြောင့် မိသော်တစ်ယောက် ခံစားမှုရသတွေ တက်လာကာ ညည်းသံလေးတွေ ထွက်ပေါ်လာတော့တယ်။ အပျိုစင်လေးရဲ့ စောက်ဖုတ် စီးစီးလေးကို လိုရတဲ့ မင်းမင်းလည်း စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေရဲ့ ဆွဲစုပ်မှုကြောင့် ပြီးချင်စိတ်ကို မနည်းထိန်းထားရတယ်။ ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဆောင့်လိုက်တိုင်း မိသော်က အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးနေတာမို့ လုပ်ရတာ ဟန်ချက်ညီလှသည်..။ ပြီးတော့ လီးနဲ့စောက်ဖုတ် ထိလိုက်တိုင်း တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ အသံတွေကလည်း နှစ်ဦးလုံးရဲ့ ကာမစိတ်တွေကို ပိုပြီး ပြင်းထန်လာစေပြန်သည်… ။ “ကိုကြီး ကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့်… သွက်သွက်လေးဆောင့်” မိသော်က အရှိန်မြှင့်ဖို့ စေ့ဆော်လာတာမို့ မင်မင်းလည်း အရှိန်ကိုတင်ကာ ခပ်ပြင်းပြင်းလေး အားရပါးရ ဆောင့်ပေးလိုက်သည်..။ “အင်း …အင်း..ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်..သွက်သွက်လေး ပြီးတော့မယ်…ပြီးတော့မယ်” “ဟင်းးး………..” မိသော် တစ်ယောက် သက်ပြင်းချပြီး ငြိမ်ကျသွားတော့ မင်းမင်းလည်း စိတ်ကိုလွှတ်ပြီး အသားကုန် ကြုံးပစ်လိုက်တာ သူလည်း ပြီးသွာတော့တယ်။ နှစ်ယောက်လုံး ဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝသွားကြပြီဆိုတော့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဖက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ခဏအနားယူလိုက်ကြသည်။ “မိသော် ကောင်းလား” “သိဘူး” “မသိသေးရင် သိအောင် ထပ်လုပ်ပေးမယ်” မင်းမင်းက ပြောရင်းနဲ့ ထပ်လိုးမယ့် ဟန်ပြင်တော့ မိသော် လန့်သွားတယ်။ ယောကျာ်း တစ်ယောက်ရဲ့ လီးနဲ့ အလိုးခံရတဲ့ အရသာက ကောင်းလွန်းပေမယ့် လောလောဆယ် အပျိုရည်ဖျက်ခံထားရတဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်လေးက ကျိန်းစပ်နေတာမို့ မင်းမင်းရဲ့ ဆန္ဒကို ငြင်းဆန်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ “ကောင်းပါတယ် ကိုကြီး ဒါပေမယ့် စပ်နေလို့ နောက်မှ လုပ်တော့နော်” “ဒါဆို ရေသွားချိုးရအောင်လေ” “ကိုကြီး အရင်သွားချိုးပါ ညီမလေး ဟင်းအိုးတွေ ပြန်နွှေးလိုက်အုံးမယ်.. ပြီးရင် ဒီစောင်တွေလည်း လျှော်ရအုံးမှာ” မင်းမင်းလည်း မိသော်ကို ခေါ်လို့မရတာနဲ့ တစ်ယောက်တည်း ရေတဝကြီး ချိုးပစ်လိုက်တယ်။ မင်းမင်းထမင်း စားပြီးတော့ မိသော်က ရေချိုးပြီးလို့ အခန်းတံခါးပိတ်ပြီး အိပ်နေတာမို့ သူလည်း သူရ အခန်းထဲဝင်ပြီး အိပ်လိုက်တာပေါ့။ အိပ်မက်ထဲမှာ မိသော်နဲ့ နောက်တစ်ချီ ဆော်နေတုန်း တယ်လီဖုန်း မြည်သံကြောင့် လန့်နိုးသွားတယ်။ အဲဒါနဲ့ မျက်နှာထသစ်ပြီး ဧည့်ခန်းကို ထွက်လာခဲ့လိုက်တော့ မိသော် ဖုန်းပြောပြီးသွားပြီ။ “ဘယ်ကဖုန်းလဲ မိသော်” “အမေ ဆက်တာပါ သူတို့အပြန် နောက်ကျမယ်လို့ လှမ်းပြောတာ” “ကောင်းတာပေါ့ မိသော်နဲ့ ကိုကြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေလို့ရတာပေါ့” “အာ … ကိုကြီးနော် ဘယ်သူက နေမယ်လို့ ပြောလဲ” မိသော်က မျက်စောင်းထိုးပြီး ငြင်းဆန်သလို ပြောပေမယ့် သူမလည်း ထပ်ခံစားချင်နေမှန်း အသံတွေက ဖော်ပြနေတယ်။ မင်းမင်းကလည်း ရိပ်မိတော့ မိသော်ကို ဖက်ပြီး အနမ်းတစ်ပွင့် ချွေလိုက်တယ်။ “မိသော်.. ပိပိ ဘယ်လိုနေလဲ နာနေတုန်းလား” “အင်း နည်းနည်း စပ်နေသေးတယ်” “ကိုကြီး ကြည့်ပေးမယ်လေ” မင်းမင်း ထိုင်ခံအောက်ကို ဆင်းထိုင်ပြီး မိသော်ရဲ့ ဂါဝန်ကို လှန်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်လေးက ပန်းရောင်သန်းပြီး ချစ်ဖို့ကောင်းနေပြန်တယ်။ မင်းမင်း စိတ်တွေလည်း ကြွလာပြီး မိသော်ရဲ့ ပေါင်တွင်းသားတွေကို နမ်းပေးလိုက်တယ်။ မင်းမင်းရဲ့ အနမ်းလေးတွေကြောင့် မိသော်တစ်ယောက် ကာမစိတ်တွေ တဟုန်းဟုန်း ထလာကာ ပေါင်တွေ တဖြည်းဖြည်း ကားပေးလာတော့တယ်။ မင်းမင်းက နမ်းပေးနေရင်းကနေ လက်ညိုးလေးနဲ့ အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက် ပွတ်ပေးလိုက်ပြန်တယ်..။ မိသော်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကလေးမှာလည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ စောက်ရေတွေ စိုရွှဲလာတာပေါ့..။ မင်းမင်းလည်း နောက်တစ်ဆင့်တက်ကာ နှုတ်ခမ်းသားလေးကိုဖြဲပြီး စောက်စိကို လက်နဲ့ ကလိပေးလိုက်တော့ မိသော်တစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ပဲ တင်ပါးတွေပါ ကော့တက်လာတော့တယ်။ မိသော်ရဲ့ အဖုတ်လေးကတော့ စောက်ရေတွေ ချောင်းစီးလို့ပေါ့..။ မင်းမင်းက စောက်စိကို ကလိပေးနေတာကို ရပ်ပြီး လျှာထိပ်လေးနဲ့ စောက်ဖုတ်အတွင်းထဲ ထိုးမွှေလိုက်၊ စောက်စိလေးကို ဆွဲစုပ်လိုက်၊ စောက်ဖုတ်ကွဲကြောင်းတလျှောက် လျှာပြားကြီးနဲ့ ပွတ်ဆွဲလိုက် လုပ်ပေးတဲ့ အချိန်မှာတော့ မိသော်တစ်ယောက် မျက်လုံးတွေစင်းကာ မင်းမင်း ဆံပင်တွေကို တင်းကြပ်စွာ ဆုပ်ထားနေမိတော့တယ်။ “အား.. ရှီး ကောင်းလိုက်တာ ကိုကြီးရေ..အား.. ဟင်း” မင်းမင်းလည်း တတ်သည့်ပညာ မနေသာ ဆိုသလို ပညာတွေ အစွမ်းကုန် ထုတ်သုံးတယ်..။ အဖုတ်ကို လျှာနဲ့ ကလိပေးရာကနေ ချက်ကို ပြောင်းကလိပေးလိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ ချပ်ရပ်နေတဲ့ ဗိုက်သားဖြူဖြူလေးကို ခပ်ဖွဖွလေး အနမ်းတွေပေးတော့ မိသော်ရဲ့ ညည်းသံတွေက ကျယ်လာသလို ဆံပင်ကို ဆုတ်ထားတဲ့ လက်တွေကလည်း ပိုတင်းကြပ်လာတယ်..။ မင်းမင်းရဲ့ လက်တွေကတော့ မိသော် ပေါင်လေးတွေကို ပွတ်ပေးလိုက် နို့လေးတွေကို ချေပေးလိုက်နဲ့ အဆက်မပြတ် လှုပ်ရှားပေးတော့ မိသော်တစ်ယောက် တွန့်တွန့်လူးနေတော့တာပေါ့။ မိသော် ခံစားမှု အရမ်းကောင်းနေတာသိတော့ မင်မင်းက စောက်စိကို လျှာနဲ့ ပြန်ကလိပေးပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ညှိုးထည့်ကာ ဆော့ကစားပေးလိုက်တဲ့ ခဏမှာ မိသော်တစ်ယောက် တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်ပြီး ငြိမ်ကျသွားတော့တယ်။ မိသော် တစ်ချီ ပြီးသွားပြန်ပြီပေါ့…။ မိသော် ပြီးသွားတော့ မင်းမင်းက မိသော်ဘေးကို ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်ကာ မိသော်ရဲ့ လက်ကို သူ့ငပဲပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ ငပဲက မာတောင်ပြီး ပုဆိုးအောက်ကနေ ထောင်ထွက်နေပြီ။ မိသော်က မင်းမင်းရဲ့ လီးကိုကိုင်ပြီး မျက်လုံးပြူးပြတယ်..။ “အောင်မလေး..ကြောက်စရာကြီး” “မယဉ်သေးလို့ပါ.. ညီမလေးက ယဉ်ပါးလာအောင် လုပ်ပေးလိုက်လေ” လို့ ပြောပြီး မင်းမင်း ပုဆိုးချွတ်လိုက်တယ်..။ ပြောင်လက်နေတဲ့ ဒစ်ကြီး တဝင်းဝင်းနဲ့ လီးကြီးက အကြောတွေထောင်လို့ မိသော် လက်ထဲမှာ ရမ်းခါနေတယ်။ မိသော်က လီးကို အပေါ်အောက် ပွတ်သတ်ပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးနေကာ ကျန်တဲ့လက်တဖက်နဲ့ ဂွေးဥကို ဆော့ကစားပေးနေတာမို့ မင်းမင်း တစ်ယောက် အရသာတွေ့ကာ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ဇိမ်ခံနေတယ်။ မိသော်က မရဲတရဲ ပွတ်ပေးနေရာကနေ တင်းတင်းလေး ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုင်ပေးတာတွေ သွက်လာတယ်..။ “မိသော်..ကိုကြီးလီးကို စုပ်ပေးပါလား” “အာ… အကြီးကြီးပဲ ပါးစပ်ထဲမှာ ဆန့်မှာ မဟုတ်ဘူး ပြီးတော့ လုပ်လည်း မလုပ်တတ်ဘူး” “ဆန့်ပါတယ် ညီမလေးရ ဒီမှာကြည့်” မင်းမင်းက ရီမုတ်ကို လှမ်းယူကာ တီဗီကို ဖွင့်လိုက်ပြီး ပုလွေပေးသော အခန်းကို ပြလိုက်တယ်။ အင်္ဂလိပ်မက လီးကြီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် စုပ်နေသည်မှာ သွားရည်တွေ တမြမြကျလျက်။ လိင်တံတလျှောက် လျှာနဲ့ ယက်ပေးလိုက်၊ ဒစ်ကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ကလိပေးလိုက် ပါးစပ်ထဲ ငုံပေးလိုက် ဂွေးဥတွေကို ယက်လိုက် စုပ်လိုက် လုပ်နေတာကို ကြည့်ရတော့ မင်းမင်းလည်း လီးစုပ်ပေးတာ ခံချင်တဲ့စိတ်က မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သူ့လီးကြီးကို မိသော် ရှေ့ကို တိုးပေးလိုက်တယ်။ မိသော်က မျက်စိရှေ့ကို ရောက်လာတဲ့ အကြောပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ ပစ်တော့မယ့် ဒုံးပျံကြီးလို တာစူနေတဲ့ လီးကြီးကို မြင်တော့ လိင်စိတ်တွေက ပြန်ကြွလာတယ်…။ အင်္ဂလိပ်မကလည်း လီးစုပ်နေတာ အားရစရာ မြင်နေရတာမို့ သူလည်း စမ်းကြည့်ချင်လာတယ်..။ ပြီးတာ့ မင်းမင်းက သူ့ပိပိလေးကို ယက်ပေးတဲ့ အချိန်မှာ လေပေါ်ပျံနေရသလို ခံစားရတာဆိုတော့ သူမက မင်းမင်းလီးကို ပြန်စုပ်ပေးရင် မင်းမင်းလည်း ကောင်းမှာပဲလို့ တွေးမိတာမို့ မင်းမင်း လီးကို ပါးစပ်ထဲ ငုံကာ သူမ တတ်သမျှ မှတ်သမျှ ပြုစုပေးနေမိတယ်..။ မင်းမင်းကတော့ မိသော်ရဲ့ အပြုအစုတွေကြောင့် ဖီးတွေတက်ပြီး တအားအား …. တရှီးရှီးနဲ့ အသံတွေတောင် ထွက်လာတယ်..။ ဇာတ်ကားထဲမှ အင်္ဂလိပ်မနဲ့ အပြိုင် ပုလွေမှုတ်ပေးနေတဲ့ မိသော်တစ်ယောက်မှာတော့ မိန်းမ အထာကျွမ်းလှတဲ့ မင်းမင်းရဲ့ ဖင်ဝကို ကလိပေးမှု၊ နို့သီးခေါင်းတွေကို ပွတ်ချေပေးမှု၊ စောက်စိကို ဆော့ပေးမှုတွေကြောင့် စောက်ဖုတ်ထဲက စောက်ရည်ကြည်တွေ တစိမ့်စိမ့် ထွက်လာတော့တယ်..။ “ညီမလေး ကိုကြီး အရမ်းလိုးချင်နေပြီ လိုးကြရအောင်” “အင်း” မပွင့်တပွင့်နဲ့ ပြောတဲ့ မိသော်ရဲ့ ဖြေသံ အဆုံးမှာ မင်းမင်းက မိသော်ကို စားပွဲမှာ လက်ထောက်ခိုင်းပြီး နောက်ကနေ ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်။ မိသော် လေးဘက်ကုန်းလိုက်တော့ စွင့်ကားပြီး ဖြူဖွေးနေတဲ့ ဖင်လုံးကြားကနေ စောက်ဖုတ်ကြီးက နောက်ကို ပြူးထွက်လာတယ်..။ သားကောင်မြင်လိုက်တဲ့ ကျားရိုင်း တစ်ကောင်လို လီးကြီးက မာန်ဖီပြီး ပိုတောင်လာတယ်။ စောက်ဖုတ်လေးကို တည့်ပြီး ထည့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ ပြွတ်ဆိုတဲ့ အသံနဲ့အတူ လီးက စောက်ဖုတ်ထဲကို စီးခနဲ ဝင်သွားတယ်..။ “ကိုကြီးဟာက ညီမလေးရဲ့ ဟာထဲမှာ ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ” “ပြန်ထုတ်လိုက်ရမလား” “ရတယ် မထုတ်နဲ့ ဆက်လုပ် ညီမလေး ခံနိုင်ပါတယ်” မင်းမင်းက နောက်ဖက်ကို ပြူးထွက်နေတဲ့ မိသော် စောက်ဖုတ်ကြီးကို တစ်ချက်ချင်း မှန်မှန်လေး ဆောင့်ပေးသလို မိသော်ကလည်း အံကြိတ်ခံကာ ဖင်ကို နောက်ဘက်သို့ ကော့ပေးကာ စီးဝါးညီညာစွာ လိုးနေကြတယ်။ “ဗြွတ် ဗြွတ်” “အိအိ ဘွတ် ဘွတ်” “အား အား အင့် အင့် ကောင်းတယ် ကိုကြီး ဆောင့်ဆောင့်” စောက်ခေါင်း ကျဉ်းကျဉ်းလေးကို လိုးနေရတာကြောင့် အရသာ တွေ့လှတဲ့ အတွက် မင်းမင်း ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းလာပြီး တရစပ် တွယ်တော့တယ်…။ မိသော်ကလည်း အလျှော့မပေးဘဲ သူမ၏ ဖင်လုံးကြီးကို အားကြိုးမာန်တက် ပြန်ပြန်ကော့ပေးရာ ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးက တုန်တုန် တက်သွားပြန်တယ်။ မင်းမင်းက စောက်ဖုတ်ကို မညှာမတာ ဆောင့်လိုးသလို တစ်ခါတစ်ခါ မိသော်ရဲ့ လည်တိုင်တွေ နမ်းပေးပြီး နို့တွေကိုပါ ဆော့ကစားတဲ့အတွက် မိသော် တစ်ယောက် ကောင်းရင်း ကောင်းလာပြန်တယ်။ “ဗွတ် ..ဗြစ်… ဘွတ် အင့်.. အင့် ဒုတ် ဒုတ် …ဟင့် အာ့ ..ပလွတ် ပလွတ်” “အား..ကောင်းတယ် အား ဟင့် အရမ်းကောင်းလာပြီ ” “ကိုကြီး မနားနဲ့ နာနာဆောင့် ကိုကြီး ညီမလေး ပြီးတော့မယ် အင်းးးးးးးးးဟင်းး…….” သက်ပြင်းရှည်ကြီးချပြီး မိသော် ဖင်ကြီး ရမ်းသွားတဲ့အချိန်မှာ မင်းမင်းက သူ့ဆောင့်ချက်ကို အစွမ်းကုန်တင်ပြီး ဆောင့်လိုက်ကာ သုတ်ရည်များကို စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။ ပြီးပါပြီ။
